Liczba Pi
Podziwu godna liczba Pi
trzy
koma jeden cztery jeden.
Wszystkie
jej dalsze cyfry też są początkowe,
pięć
dziewięć dwa ponieważ nigdy się nie kończy.
Nie
pozwala się objąć sześć pięć trzy pięć spojrzeniem
osiem
dziewięć obliczeniem
siedem
dziewięć wyobraźnią,
a nawet
trzy dwa trzy osiem żartem, czyli porównaniem
cztery
sześć do czegokolwiek
dwa
sześć cztery trzy na świecie.
Najdłuższy
ziemski wąż po kilkunastu metrach się urywa
podobnie,
choć trochę później, czynią węże bajeczne.
Korowód
cyfr składających się na liczbę Pi
nie
zatrzymuje się na brzegu kartki,
potrafi
ciągnąc się po stole, przez powietrze,
przez mur,
liść, gniazdo ptasie, chmury, prosto w niebo,
przez całą
nieba wzdętość i bezdenność.
O, jak
krótki, wprost mysi, jest warkocz komety!
Jak wątły
promień gwiazdy, że zakrzywia się w lada przestrzeni!
A tu
dwa trzy piętnaście trzysta dziewiętnaście
mój
numer telefonu twój numer koszuli
rok
tysiąc dziewięćset siedemdziesiąty trzeci szóste
piętro
ilość
mieszkańców sześćdziesiąt pięć groszy
obwód w
biodrach dwa palce szarada i szyfr,
w którym słowiczku mój a
leć, a piej
oraz uprasza się zachować
spokój,
a także
ziemia i niebo przeminą,
ale nie liczba Pi, co to
to nie,
ona wciąż swoje niezłe
jeszcze pięć,
nie byle
jakie osiem,
nieostatnie siedem,
przynaglając, ach, przynaglając gnuśną wieczność
do trwania.
|